Adelheid Roosen

Theatermaakster Adelheid Roosen (1958) schuwt in haar theater- en filmproducties geen enkel onderwerp: eerwraak, huiselijk geweld, (homo)seksualiteit in de Islamitische wereld, de Alzheimer van haar moeder, alles mag en móet in de openbaarheid. Geïnspireerd door haar ervaringen bij het theaterdrieluik over moslimimmigranten (1997 – 2006), ontwikkelde Roosen een adoptiemethodiek waarbij theatermakers twee weken geadopteerd worden door wijkbewoners om het contact met de ander te verdiepen en levensverhalen te verzamelen. Dit begrip staat inmiddels nationaal en internationaal op de theater- en cultuurkaart.

Voor haar grensoverschrijdende bijdrage aan de kunsten in Amsterdam ontving Adelheid Roosen in 2009 de Amsterdamprijs, ze won een Gouden Kalf en tot twee keer toe de Prosceniumprijs. Het Humanistisch Verbond kende haar de Van Praagprijs toe omdat ze ‘een onvermoeibare voorvechter is van een wereld waarin medemenselijkheid een nieuwe kans krijgt’. Ze is al bijna drie decennia verbonden aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten als docent theatermaken.